Szpak Fryderyk

Spór dwójki dzieci jest pretekstem do opowiedzenia historii, której głównymi bohaterami są niezwykłe szczury i mały szpak o wielkim imieniu — Fryderyk. Najmłodszy w rodzinie, nieporadny szpak ulega wypadkowi. Pomocy, udzielają mu szczury.

To opowieść o tym, że nie warto wierzyć w stereotypy a odmienność warto akceptować. Świat jest różnorodny i pomoc może nadejść z najbardziej nieoczekiwanej strony. Podana z humorem lekcja tolerancji, zrozumienia i poszanowania dla innych przedstawiona zostanie przy użyciu elementów teatru tańca i teatru ruchu.

  • Symbol
CZAS 45 minut
WIEK WIDZÓW 5+
PREMIERA 26 maja 2018 r.

Twórcy

TEKST Rudolf Herfurtner
PRZEKŁAD Lila Mrowińska- Lissewska
REŻYSERIA Marta Streker
SCENOGRAFIA I KOSTIUMY Anna Trzpis
MUZYKA Sebastian Ładyżyński

Wiecej o spektaklu

"Szpak Fryderyk"

Sąsiedzi, Michał Centkowski
Newsweek Polska nr 25
Chłopak w bluzie w czapce pilota. Do głowy przymocowaną ma głowę ptaka

Sztuka Rudolfa Herfurtnera opowiada historię niekończącego się konfliktu dwójki sąsiadów, któremu kres położyć może dopiero opowieść o niezwykłej przyjaźni. Marta Streker bohaterami przedstawienia czyni dwójkę dzieciaków. Zamknięty w sobie Chłopak (Paweł Majchrowski) marzy o lataniu, karmi ptaki i panicznie boi się szczurów mieszkających w piwnicy bloku. Te z kolei są ulubieńcami mieszkającej w tym samym domu Dziewczyny (Katarzyna Kostrzewa). Pozornie dzieli ich wszystko, a jednak udaje się im odnaleźć wspólny język oraz pozbyć się lęków i uprzedzeń. A to za sprawą bajki o Fryderyku. Mały Szpak o wielkim imieniu, fruwając wśród puszystych chmur, ulega poważnemu wypadkowi i dość niespodziewanie otrzymuje pomoc od gromadki groźnie wyglądających szczurów. Choć gliwicki spektakl nie jest najłatwiejszy w odbiorze oglądamy bowiem w pewnym sensie teatr w teatrze – najmłodsi widzowie z łatwością odczytują konwencję i z zapartym tchem śledzą losy małego Fryderyka, które odgrywają dla nich bohaterowie. Spora w tym zasługa dwojga aktorów, którzy nic tylko bezpretensjonalnie i z energią grają swoje role, ale i w kolejnych scenach zręcznie ożywiają z pomocą prostych, estetycznie wysmakowanych lalek całą plejadę baśniowych postaci. Najlepszym elementem gliwickiego przedstawienia jest intrygująca, minimalistyczna scenografia Anny Trzpis.

 

Pobierz recenzję .pdf

Organizatorzy / Partnerzy / Patroni

Teatr Miejski w Gliwicach